Het InterAcademy Council (IAC) heeft haar rapport naar buiten gebracht waarin het IPCC werd doorgelicht (wat betreft proces en procedures; niet inhoud).
Dat het VN-klimaatpanel IPCC dit voorjaar in het nauw raakte door de ontdekking van enkele fouten in zijn rapporten, was in zekere zin onvermijdelijk. IPCC is als vrijwilligersorganisatie met een kleine staf niet meer opgewassen tegen de maatschappelijke polarisatie die de onwelkome boodschap van opwarming en klimaatverandering nu eenmaal opwekt. Dus is professionalisering gewenst.
Het IAC rapport (persbericht) geeft hiertoe een aantal constructieve suggesties.
(…)
De foutjes die dit voorjaar in de IPCC-rapportage van 2007 bleken te zitten, waren het gevolg van onhandigheden en gemakzucht. Ze ondergroeven echter niet het inzicht dat [en waarom (mijn toevoeging)] het klimaat verandert. Dat ze niettemin een golf van wantrouwen losmaakten, geeft aan dat de klimaatwetenschap en het IPCC als aangever daarvan vooral een imagoprobleem hadden gekregen.
Aan de ene kant worden klimaatwetenschappers geacht zich strikt bij de feiten te houden. Tegelijk zijn hun gegevens en inzichten ook argumenten in de maatschappelijke discussies over het klimaat. Maar zodra ze zelf aan die discussies meedoen, ontstaat weer de suggestie van partijdigheid en vooringenomenheid.
Een professioneler IPCC moet niet alleen de interne zwakheden wegwerken, en zich wetenschappelijk zo solide mogelijk maken en presenteren. Ook moet het duidelijk maken dat zijn werk weliswaar politieke implicaties heeft maar dat het daarmee niet zelf ook politiek bedrijft.
Martijn van Calmthout schreef gisteren in de Volkskrant:
(…)
Die fouten bleken bij nader onderzoek doorgaans ondergeschikte details die de realiteit van een ongewoon snelle klimaatverandering niet wegnemen. Preciezer onderzoek van de gestolen klimaatmails liet niets heel van de suggestie van vals spel.
Maar het publiek vertrouwen in klimaatwetenschap was weg. En de analyse van de geleerden van de IAC, gebaseerd op gesprekken met talloze betrokkenen, laat zien dat een dergelijke crisis rond IPCC haast onvermijdelijk was geworden. Het rapport dat maandag in New York werd aangeboden, ademt de sfeer van een academische organisatie die gaandeweg in steeds heikeler vaarwater verzeild raakte, zonder zich daarvan echt rekening te geven.
Twintig jaar geleden was het een uitstekend idee om geregeld de beste klimaatwetenschap samen te bundelen en toegankelijk te maken voor beleidsmakers. Kennis moest leiden tot verstandige maatregelen, was het idee. En het netwerk van experts dat daartoe werd opgebouwd, mag inderdaad nog steeds indrukwekkend heten.
Maar met de toenemende realiteit van een door de mens veroorzaakte klimaatverandering werd het onderwerp steeds meer beladen. Het debat tussen voor- en tegenstanders van ingrijpend klimaatbeleid werd steeds scherper. En de druk op de leveranciers van de wetenschap onder dat beleid nam gaandeweg ongekende vormen aan.
Uit de analyse van Dijkgraafs onderzoekscommissie komt vooral naar voren dat het IPCC onvoldoende met zijn tijd is meegegaan. De wetenschappelijke vrijwilligersorganisatie die twee decennia geleden nog prima voldeed, blijkt inmiddels veel te kwetsbaar.
Het pleidooi van de IAC voor professionalisering kan maken dat een vernieuwd IPCC zich minder gemakkelijk zal laten overrompelen. Maar het terugwinnen van het verspeelde krediet zal er nauwelijks minder lastig om zijn.
Goede journalistiek bestaat nog.
Zie ook het stukje van Paul Luttikhuis op het NRC klimaatblog met een aantal citaten uit verschillende (Nederlandse en Engelse) media, waaronder ook een aantal voorbeelden van journalistiek zoals we dat ook gewend zijn: Dingen uit je duim zuigen om de lezer te behagen.
Tags: IAC, IPCC, journalistiek, Klimaatwetenschap, KNAW, professionalisering, Robert Dijkgraaf
September 1, 2010 at 15:53
Goed van de Volkskrant, maar helaas weet niet elke media het rapport op een neutrale manier te beschrijven…of zelfs ook maar enigzinds de inhoud te bespreken. Soms lijkt alleen een pakkende titel van belang en is de rest opvulling om met de mening van de auteur kwijt te kunnen.
Zie bijvoorbeeld De Pers waar wetenschapsjournalist Marcel Hulspas er op het eind zelfs nog een complotverhaal van weet te maken: http://www.depers.nl/wetenschap/505740/VN-klimaatteam-de-bezem-erdoor.html
Een dissectie:
– Het rapport speekt niet over het ‘anders aanpakken van klimaatonderzoek’, maar over de manier waarop het IPCC georganiseerd is en hoe de rapporten tot stand komen. Weet Hulspas niet dat het IPCC zelf geen onderzoek doet?
– Climategate moet weer genoemd moet worden door te refereren naar het altijd spannende klinkende ‘truckjes’ welke gewoon een uitvoerig publiek bedocumenteerde handeling bleek te zijn. Dit geeft aan dat de journalist die dit stuk schreef van toeten noch blazen weet of vooral skeptsiche bronnen gebruikt. Bovendien heeft dat ‘truckje’ niks met het IPCC rapport van doen: het ging over een figuur in een voorheen volledig onbekend WMO rapport uit 1999…
– Alleen de fout over Nederland was gevonden door journalisten (van Vrij Nederland), de fout over de Hymalaya gletschers was gevonden door een klimaatwetenschapper. Wel waren er een paar Britse journalisten (Rose en Leake) die meerdere verhalen (grotendeels) uit hun duim zogen om er een schandaal van te kunnen maken.
– Eén typfout en één zin die wat anders verwoord had moeten worden is volgens Hulspas meteen ‘geruchten en propaganda’… Wat is dit voor riool journalistiek? Het lijkt op lezers trekken door de zaken wat op te blazen…of een sollicitatie voor een baantje bij Story of De Dagelijkse Standaard.
– Wat doet het Doofpot paragraaf in dat stuk? Het heeft helemaal niks met het rapport over de werking van het IPCC van doen. Waarom wordt toch zoveel aandacht aan leken met een afwijkende mening besteed, iets met een vals gevoel voor ‘evenwichtige berichtgeving’ ofzo? Het overgrote meerendeel van de klimaatonderzoekers zijn het eens dat ‘de opwarming’ een zeer waarschijnlijk is, waarom zou de serieuze media dan aandacht moeten geven aan Jan-met-de-pet die het daar niet mee eens is?
Kortom het artikel is een herhaling van onjuiste en offtopic anti-AGW propaganda, terwijl de inhoud van het onderzoeksrapport nauwelijks besproken wordt (letterlijk maar 1 zin, van de 20+).
Depers zou zich moeten schamen voor zulke journalistiek.
September 1, 2010 at 19:50
Zie “Maarten van Calmthout is de weg kwijt” (als aanvullende illustratie, niet zozeer als absolute waarheid)
http://fp.dagelijksestandaard.nl/2010/09/100110/
Op zich vind ik het stukjes van Maarten en Paul niet verkeerd, echter de argumenten van Labohm zijn de moeite waard om ook eens bij stil te staan.
De waarheid zal wel ergens in het midden liggen.
September 1, 2010 at 21:10
Als ik zeg dat 2 plus 2 vier is, en Labohm beweert dat 2 plus 2 vijf is, ligt de waarheid dan ook in het midden?
De waarheid is onafhankelijk van wat mensen erover denken, en heeft geen weet van hoeveel mensen geloven dat het 4 of 5 is.
Van Labohm heb ik geen hoge pet op.
Cynicus,
Mee eens, belabberd stuk in de Pers.
September 1, 2010 at 21:21
Mensen die er stellig van overtuigd zijn dat zij 2 plus 2 = 4 aanhangen, met ander woorden, er stellig van overtuigd zijn dat zij de waarheid in pacht hebben sluiten zich af af voor andere meningen en hebben niet in de gaten dat ze steeds meer oogkleppen ophebben, ze ontwikkelen een tunnel visie. Niemand heeft de waarheid in pacht, zeker niet als het gaat over uitspraken over de toekomst.
September 1, 2010 at 21:43
Ik beweer niet de waarheid in pacht te hebben.
Ik beweer wel dat Labohm in vrijwel alle gevallen dat ik iets van hem las ongelijk had.
Misschien kan ik het zo zeggen:
Ik beweer dat met een grote mate van zekerheid 2 plus 2 tussen de 3,5 en 4,5 ligt.
En Labohm zegt dat het 5 is (of 8, of 10. Maar zeker geen 4).
Lees deze fantastische allegorie “the duck” er ook even op na. (vooral een media kritiek)
September 1, 2010 at 22:48
@Bart,
Je kunt het uitleggen zoals je wilt, maar naar mijn idee is het IPCC tot de grond toe afgebrand (en terecht). En dan voornamelijk op het feit dat ze een agenda hadden, die steeds meer gedreven werd in de richting van CO2 aangejaagde temperatuurstijging. De literatuur referenties van WG 2 en WG 3 zijn gewoon om te huilen (heb ik zelf onderzocht). Maar geen glimp van de vele onwelgevallige, tegenstrijdige meningen, die er ook zijn, zelfs in de “peer-reviewed” literatuur.
Marco, kom er maar in.
September 2, 2010 at 10:54
@ Harry: “Je kunt het uitleggen zoals je wilt, maar naar mijn idee is het IPCC tot de grond toe afgebrand (en terecht).”
Waarom houd je er een idee op na dat niet in overeenstemming is met de werkelijkheid? Heb je het rapport gelezen? Wat daarin staat, staat nogal ver af van tot de grond toe afbranden.
September 2, 2010 at 23:51
@Beaker,
Ik ben het aan het lezen. Maar je zult het niet kunnen ontkennen dat er verdomd harde woorden gesproken worden. Met name op het gebied van transparantie is het oordeel vernietigend. Ik zelf zou niet blij zijn met wat daar staat indien het mijn werk zou betreffen. Wat mij betreft komt het inderdaad neer op het tot de grond toe afbranden van het IPCC gebeuren, de hele excercitie. Gebruik van grijze literatuur, het ontbreken van coherentie tussen de WG 1, 2 en 3, dat het werk van WG1 eigenlijk input voor WG2 en 3 zou moeten zijn en dus 1 a 2 jaar eerder klaar zou moeten zijn, dat vind jij dus geen wezenlijke kritiek? Het gebrek aan structuur in het proces van review, dat er door de leiders van de WG’s geen vastgestelde manier is om op kritiek tijdens het review proces te reageren, dat er geen protocol is voor het vastleggen van de bezwaren en hoe die verwerkt worden (heb je zelf wel eens geprobeerd om de reviews te lezen en te volgen hoe die verwerkt geworden zijn?) WG3 had als enige dit goed op orde, de overige twee hadden een systeem dat niet te gebruiken is. Onvoldoende duidelijkheid over het meenemen van alternatieve inzichten, onduidelijkheid over de waarschijnlijkheid inschattingen van de WG’s.
Geen eensluidend format voor de referenties naar de literatuur, etc. Cruciale informatie weggemoffeld in voetnoten bij figuren en tabellen, onduidelijke referenties voor opgeklopte claims, ik heb het allemaal gevonden.
Het IAC rapport is opgesteld in zalvende en milde taal, maar de essentie is heel hard en duidelijk. Er wordt PC gesteld dat het IPCC rapport kwalitatief bagger is wat er afgeleverd is, ondanks dat het zo algemeen gewaardeerd wordt. En dat is een oordeel gebaseerd op puur procedurele gronden, over het gelijk van de wetenschap gaat dit niet eens.
September 3, 2010 at 12:53
@ Harry: Waarom werp je continu stromannen op? Dat deed je in de thread over Randy Olsen’s artikel ook al en nu hier weer. Je zegt “dat vind jij dus geen wezenlijke kritiek?”. Dat heb ik toch nooit gezegd? Waar haal je dat vandaan?
Ja, het IAC heeft op een aantal punten harde kritiek op (de procedures van) het IPCC. En die kritiek moet serieus genomen worden. Maar harde kritiek is niet hetzelfde als compleet afbranden. Het IAC zegt niet dat de conclusies van het IPCC, gezien de procedures, ongeldig zijn. Alleen dat de procedures aangescherpt moeten worden.
September 4, 2010 at 00:00
@Beaker,
waarom noem je alles wat je niet bevalt stroman? En je hebt gelijk dat je nooit gezegd hebt “dat vind jij dus geen wezenlijke kritiek?”. Maar hoe moet ik je opmerkingen dan uitleggen?
Dit is wat je zegt:
“Waarom houd je er een idee op na dat niet in overeenstemming is met de werkelijkheid? Heb je het rapport gelezen? Wat daarin staat, staat nogal ver af van tot de grond toe afbranden.”
Leg mij deze zinnen dan maar eens uit. Om te beginnen is je eerste opmerking niet alleen een stroman, maar ook een rode haring. Een idee is een abstractie van de werkelijkheid, en hoeft dus helemaal niet in overeenstemming met de werkelijkheid te zijn. Dat maakt het idee niet minder waard, het is mijn idee, jij zult ook vast ideeën hebben en ik laat het aan jouw om te bepalen in hoeverre die in overeenstemming zijn met de waarheid, mocht je dat belangrijk vinden (ik in ieder geval niet). Ik heb het rapport gelezen, en naar mijn mening is de kritiek PC verpakt en desondanks erg straf. Ooit een rapport van een academische visitatie commissie gelezen? Er zijn universitaire vakgroepen met minder strenge beoordelingen opgeheven.
September 4, 2010 at 17:24
Harry: “waarom noem je alles wat je niet bevalt stroman?”
Waarom reageer je niet op mijn eigenlijke argumenten?
“En je hebt gelijk dat je nooit gezegd hebt “dat vind jij dus geen wezenlijke kritiek?”.”
Dus dat je een stromanargument maakte, geef je nu toe.
“Maar hoe moet ik je opmerkingen dan uitleggen?”
Dat er wezenlijke kritiek is, betekent niet direct dat iets (in dit geval het IPCC) tot de grond toe is afgebrand. Is dat nu zo moeilijk te begrijpen?
Als het IAC aangeeft dat het IPCC tot nog een waardevolle bijdrage heeft geleverd, maar voor het vervolg wijzingen in de procedures moet aanbrengen om tegemoet te komen aan de eisen van nu, betekent dat toch precies wat het zegt?
September 5, 2010 at 00:15
@Beaker,
Je wilt echt doorgaan met het splitsen van die ene haar? Ik geef niet toe dat ik een stroman argument heb gemaakt. Dat doe ik namelijk niet. Maar alles wat je niet aanstaat wordt als stroman weggezet, of als rode haring, of als arm waiving.
Maar ga nu eens in op de rest van mijn post. Daar zul je wel wat minder commentaar op kunnen geven.
De opmerking van het IAC dat de bijdrage van het IPCC “waardevol” is kan niet door het IAC gedaan worden omdat ze de inhoud van de wetenschap zoals die door IPCC in AR4 is gepresenteerd niet onderzocht hebben. Zeggen kun je heel veel, maar het betekent niets. Het mandaat aan het IAC ging niet over de inhoud van IPCC AR4, het ging slechts om het vaststellen van de procedures van IPCC voor het opstellen van de AR’s.
September 5, 2010 at 01:00
@Marco,
The Citizen review was not little, as you are trying to belittle it. It is at this moment referred to in peer-reviewed literature. And it still has not been shown to be faulty, on the contrary.
But one can always dream on.
September 5, 2010 at 02:18
@Beaker,
De procedures kloppen niet, maar het resultaat is “waardevol”. En dat terwijl de procedures onderzocht zijn, niet het resultaat.
Heb je dat al eens meegemaakt: een student telt 1 en 1 op komt tot 20000, maakt een nieuwe rekenfout en komt tot het juiste antwoord: procedures kloppen niet, maar het resultaat is correct. Waardevol?
Raar woord.
September 5, 2010 at 19:41
@ Harry: “Maar alles wat je niet aanstaat wordt als stroman weggezet, of als rode haring, of als arm waiving.”
Ik heb een keer gezegd dat je een stroman-argument hebt gemaakt, wat je deed. Van die andere dingen heb ik je nooit beschuldigt. Waarom moet je alles wat anderen zeggen 10 keer overdrijven? Je maakt continu statements over mij die nergens op gebaseerd zijn.
“De procedures kloppen niet, maar het resultaat is “waardevol”. En dat terwijl de procedures onderzocht zijn, niet het resultaat.”
De AIC zegt niet dat de procedures niet kloppen, wel dat deze strenger moeten worden. Specifieker zegt het IAC dat de procedures niet meer voldoen aan de huidige (niet vroegere) eisen die gesteld moeten worden.
Als een klein bedrijf uitbreidt omdat het meer orders krijgt, betekent dat ook vaak dat de procedures binnen een bedrijf aangepast moeten worden. Niet omdat het werk dat tot dan toe geleverd is niet klopt, maar omdat door de verhoogde werkdruk een andere taakverdeling nodig is. Hetzelfde zie je met het IPCC. Sinds het eerste rapport is de aandacht voor het werk van de IPCC steeds groter geworden en de materie complexer. Dit betekent de workload verhoogd is en er meer gevraagd wordt van reviewers die (bijvoorbeeld) geleverde commentaren beoordelen en mensen die op berichten in de pers. De taken hebben zich opgestapeld, het bedrijf is uitgebreid en oude structuren zijn niet meer voldoende voor deze uitgebreide hoeveelheid taken. Dat betekent niet dat het werk in het verleden, toen de workload minder was, slecht is.
September 6, 2010 at 22:17
@Beaker,
Ik heb nergens 10 keer overdreven, hooguit 100 keer ;). Ik wordt ook continu bestookt met rare opmerkingen die nergens op gebaseerd zijn. En dat vooral omdat mijn mening niet strookt met de mening van degenen die hier reageren. Daar was ik op voor bereid, daar kan ik best tegen, daar lach ik om.
Maar je geeft zelf toe in je laatste antwoord dat de organisatie te groot geworden is. Dus moet er ingegrepen worden. Eigenlijk had er lang geleden al ingegrepen moeten worden.
Als ik een bedrijf gehad zou hebben dat gerund zou worden zoals het IPCC, dan zou ik inmiddels achter de tralies gezeten hebben.
April 5, 2011 at 16:21
[…] de inhoud van openbaar gemaakte e-mails van de Climate Research Unit in Engeland. Ook werden enkele fouten in het laatste IPCC rapport aan het licht. Deze gebeurtenissen leidden tot twijfel over de juistheid van inhoud van IPCC […]
November 26, 2018 at 12:01
[…] aanleiding voor de VN en het IPCC om aan de Interacademy Council te vragen de werkwijze kritisch onder de loep te nemen. Dit gebeurde tegen de achtergrond van de hetze die in 2009 tegen enkele klimaatwetenschappers was […]