Falsificatie van klimaatverandering

(English version here)

Heeft u wel eens gehoord van Newton’s theorie over zwaartekracht? Nu wel; daar klopt helemaal niets van. U bent voor de gek gehouden.

De redenering is als volgt:

1. Volgens de theorie van de zwaartekracht valt een voorwerp dat men laat vallen naar beneden.
2. Die vogel in de lucht blijft daar maar lekker rondzweven, zonder te vallen.
3. De theorie van de zwaartekracht klopt niet.

Deze ijzersterke redenering heeft veel overeenkomsten met de volgende, al even sterke redenering:

1. Volgens de klimaatwetenschap is de temperatuur alleen maar afhankelijk van CO2.
2. De afgelopen 10 jaar ging CO2 omhoog en bleef de temperatuur min of meer constant.
3. De theorie van klimaatverandering klopt niet.

Voila, probleem opgelost. Was het maar zo simpel…

Maar waar lopen de argumentaties nu spaak? Het klinkt vrij logisch als je het zo hoort. De problemen in beide redeneringen zijn als volgt:

1. Versimpeling van de theorie (er zijn meer krachten dan alleen zwaartekracht; er zijn meer factoren die het klimaat kunnen beïnvloeden dan alleen CO2).
2. Versimpeling van de observatie (de vogel heeft vleugels waarmee hij zich omhoog kan stuwen; er is veel variabiliteit in jaarlijkse temperatuur, en een eventuele trend stijgt daar niet persé zichtbaar boven uit over een periode van 10 jaar).
3. Combinatie leidt tot een foutieve conclusie.

In werkelijkheid lijken veel “sceptici” vanuit de beoogde conclusie terug te redeneren naar welke deelobservaties en aannames daartoe nodig zijn. Hans Labohm is hiervan een sprekend voorbeeld. Laat u niet voor de gek houden. Ik val ook liever niet, maar het zien vliegen van een vogel is geen bewijs voor het niet bestaan van zwaartekracht. Met vallen en opstaan zullen we het leren, of we nu willen of niet.

Tags: CO2, falsificatie, klimaatverandering, zwaartekracht