Klimaatbedrog

 

De meeste mensen hebben wel eens van iemand gehoord dat het hele klimaatverhaal bedrog is. Zo niet, dan kun je op internet vele suggesties in die richting vinden, ook van invloedrijke mensen zoals een Amerikaanse senator en populaire schrijvers. Het is allemaal een links complot om ons onze SUV’s en corrupte levenstijl te laten opgeven, en om de overheid (“roverheid”) meer macht te geven en ons geld af te troggelen. Een iets mildere variant claimt dat wetenschappers angst zaaien over klimaatverandering voor eigen financieel gewin. Hiermee gebruiken mensen het argument van “follow the money” dus om te impliceren dat wetenschappers liegen. Dat zet de wereld natuurlijk op z’n kop. “We’re not in for the gold”, zoals actieve blogger/wetenschapper Michael Tobis schrijft. Er wordt nooit een samenhangende uitleg gegeven hoe je duizenden wetenschappers een bepaalde theorie kunt laten aanhangen waarvan zij weten dat hij niet klopt. Het is een van de minst geloofwaardige complottheorieen die ik ooit gehoord heb.

 

Maar er is inderdaad opzettelijk klimaatbedrog geweest!

Afgelopen jaar werd er een wetenschappelijk artikel verspreid (vnl via een “sceptische” email listserv) waarin werd geclaimd dat de toename van atmosferisch CO2 werd veroorzaakt door oceaan bacterieen i.p.v. door menselijke activiteit. Het was zo geschreven dat het er geloofwaardig uitzag, inclusief wiskundige vergelijkingen en wetenschappelijk taalgebruik. Maar het was allemaal verzonnen.

 

De “sceptische” listserv, via welke het artikel een wijd publiek kreeg, stuurde een “hoax alert” 70 minuten later (nadat ze hadden uitgevonden dat de zogenaamde auteurs van het artikel niet bestonden). Maar toen had het verhaal zich via internet al als een virus verspreid. Email ketens, websites en radioprogramma’s deden al verslag van de ondergang van de global warming angstzaaierij.

 

Een interessant interview met de (anonieme) schrijver is hier. Hij/zij wilde laten zien dat vele “sceptici” achter alles aan lopen dat hun zienswijze ondersteunt, onafhankelijk van het waarheidgehalte.

 

Een interessante vraag is nu natuurlijk of dezelfde practical joke ook in de andere richting zou werken: Wat als iemand een artikel zou verzinnen waarin overdreven alarmerende beweringen worden gedaan, die lijnrecht tegen de huidige kennis en inzichten ingaan? Waarin bv wordt beweerd dat CO2 10 keer zo veel infrarood straling absorbeert als tot nu toe is gemeten, of zo iets dergelijks. Ik weet zeker dat er ergens wel iemand op zou staan om het einde van de wereld aan te kondigen. Maar ik zou verbaasd zijn als er ook klimaatwetenschappers achter zo’n onwaarschijnlijk verhaal zouden aanhollen. Zij zouden waarschijnlijk sceptisch zijn. In de ware zin van het woord in dit geval.

 

De hartelijke ontvangst die dit artikel in “sceptische” kringen genoot laat ook nog iets anders zien: Als de bewijsvoering tegen antropogene klimaatverandering is dat the extra CO2 in de atmosfeer een natuurlijke oorzaak heeft, impliceert dat toch dat CO2 inderdaad een belangrijke invloed op het klimaat heeft. Anders zou de bron van de extra CO2 niet relevant zijn voor klimaatverandering. Dit laat zien dat vele “sceptici” niet geïnteresseerd zijn in een samenhangende verklaring voor de geobserveerde veranderingen in z’n geheel. Er is geen global warming, of global warming komt door de zon, of door bacterieen, of global warming is goed voor ons. Je kunt een dergelijke onsamenhangende argumentatie vaak horen van een en dezelfde persoon. Blijkbaar hoeft een argument niet in het hele plaatje te passen, als het maar gebruikt kan worden om een vooropgestelde en wenselijke conclusie te ondersteunen.

Advertisement

Tags: bedrog, klimaatsceptici, komplottheorie